سفارش تبلیغ
صبا ویژن

مجله تازه ها

 


تنگی کانال نخاع، یکی از بیماری‌های شایع در افراد میانسال و مسن است که می‌تواند باعث درد و مشکلات عصبی شود. این بیماری زمانی رخ می‌دهد که فضای داخل کانال نخاعی که نخاع و اعصاب نخاعی در آن قرار دارند، تنگ شود. در این مقاله به بررسی علل، علائم و روش‌های درمان تنگی کانال نخاع می‌پردازیم.

 

 

علل تنگی کانال نخاع

تنگی کانال نخاع معمولاً نتیجه تغییرات دژنراتیو مرتبط با سن است. این تغییرات شامل تحلیل رفتن دیسک‌های بین مهره‌ای، رشد استخوان‌های اضافی (استئوفیت‌ها) و ضخیم شدن لیگامان‌ها می‌شود. سایر علل شامل:

1.     آسیب‌های نخاعی: ضربه‌ها یا آسیب‌های شدید می‌تواند منجر به تنگی کانال نخاع شود.

2.     آرتروز: التهاب و تحلیل رفتن مفاصل بین مهره‌ای که می‌تواند باعث فشار بر نخاع و اعصاب شود.

3.     تومورها: رشد تومورها در داخل یا اطراف کانال نخاعی می‌تواند فضای نخاع را تنگ کند.

4.     بیماری‌های مادرزادی: برخی افراد با کانال نخاعی تنگ‌تر از حد معمول متولد می‌شوند.

 

علائم تنگی کانال نخاع

علائم تنگی کانال نخاع می‌تواند بسیار متنوع باشد و به شدت تنگی و محل آن بستگی دارد. شایع‌ترین علائم شامل:

1.     درد: درد مزمن در ناحیه کمر، گردن یا پاها که با فعالیت افزایش می‌یابد.

2.     بی‌حسی و گزگز: احساس بی‌حسی، سوزن سوزن شدن یا گزگز در اندام‌ها.

3.     ضعف عضلانی: ضعف در پاها یا بازوها که می‌تواند توانایی حرکت را کاهش دهد.

4.     مشکلات تعادلی: مشکلات در حفظ تعادل و ناپایداری هنگام راه رفتن.

 

تشخیص تنگی کانال نخاع

تشخیص تنگی کانال نخاع از طریق بررسی علائم بالینی و انجام تست‌های تصویربرداری مانند رادیوگرافی، ام‌آر‌آی (MRI) و سی‌تی‌اسکن (CT scan) انجام می‌شود. این تست‌ها به پزشک کمک می‌کنند تا محل و شدت تنگی را مشخص کند.

 

درمان تنگی کانال نخاع

درمان تنگی کانال نخاع به شدت بیماری و میزان تأثیر آن بر زندگی روزمره بستگی دارد. روش‌های درمانی شامل موارد زیر است:

1.      درمان‌های غیرجراحی:

o       دارودرمانی: استفاده از داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) و مسکن‌ها برای کاهش درد و التهاب.

o       فیزیوتراپی: تمرینات و تکنیک‌های فیزیوتراپی برای تقویت عضلات، بهبود انعطاف‌پذیری و کاهش فشار بر اعصاب.

o       تزریقات اپیدورال: تزریق استروئیدها به فضای اپیدورال برای کاهش التهاب و درد.

2.      درمان‌های جراحی:

o       لامینکتومی: برداشتن بخشی از مهره برای افزایش فضای کانال نخاعی.

o       فورامینوتومی: برداشتن بخشی از استخوان یا بافت برای کاهش فشار بر اعصاب.

o       فیوژن ستون فقرات: اتصال مهره‌ها به یکدیگر برای تثبیت ستون فقرات و کاهش فشار.

 

سخن پایانی

تنگی کانال نخاع یک وضعیت پیچیده است که می‌تواند کیفیت زندگی را به شدت تحت تأثیر قرار دهد. با این حال، با تشخیص صحیح و استفاده از روش‌های درمانی مناسب، می‌توان علائم آن را مدیریت و کنترل کرد. مراجعه به پزشک متخصص و پیگیری منظم درمان‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است تا از بروز مشکلات جدی‌تر جلوگیری شود.

امید است این مقاله توانسته باشد اطلاعات کافی و مفیدی در مورد تنگی کانال نخاع و روش‌های درمان آن ارائه دهد و به درک بهتر این بیماری کمک کند.

 

منبع: neurologybartar.ir